Nusyna (1315) Nossyn (1319), Nossin (1505-1518), Lut Nossin (1618), Gross Nossin (1628) ; nazwa została utworzona od nazwy osobowej Noga . niem. Gross Nossin.

Pierwsza wzmianka o Nożynie znajduje się w dokumencie z 1315 roku wystawionym przez margrabiego Waldemara dla Kasimira Svenzo (Święcicy) i jego potomnych, w którym ,,Nursyna” przekazuje mu jako lenno.

W 1390r. właścicielem Nożyna był już któryś z Puttkamerów, w 1523 r. wzmiankuje się ,,Swentze puttkamer to Nossin” a w 1717r. jako współwłaściciele majątku wymienieni są Frentz i Christian Puttkamwerowie oraz spadkobiercy Anthona. C. von Massow. Ci swoją część Nożyna zastawili a w końcu sprzedali Michaelowi von Zeromski. Trzecia część Nożyna pozostała nadal własnością Puttkamerów z linii wołyńskiej.

W 1784 roku według Bruggermanna we wsi były dwa folwarki, kuźnia, , wieś miała swojego kaznodzieję, do majątku należał również folwark ,,Sluppe” z młynem wodnym i łącznie 38 domów.

Później włączono do majątku ,,Schotoffskie”, również stare lenno Puttkamerów. Puttkamerowie wykupili pozostałe części Nożyna i skupili w swych rękach cały majątek. Do Nożyna należał wówczas także Kleszczyniec. Dobra w Nożynie objął Albert, a Eugen w Główczycach.

W 1847 roku Nożyno drogą kupna przeszło do von Zeromskiego ale nie na długo, bo już po trzech latach odkupił wieś Ellert i w ich rękach pozostawać będzie do 1928 roku.

W 1866 r. założona w folwarku Sluppe huta szkła, a rynek zbytu dla produktów miała w Gdańsku i Królewcu.

Ostatnią panią w Nożyńskich dóbr byłą Lotte Hoene z domu Eggert. Poza majątkiem w Nożynie w 1939 roku było 78 gospodarstw.